Manastiri na
Kritu se građeni kao utvrđenja jer nisu bila samo mesta za molitve nego i za
zaštitu okolnih žitelja. Krićani su vrlo religiozni a crkva je oduvek imala
zaštitničku ulogu pa i u najtežim vremenima turske okupacije. Poznat kao
borbeni i slobodarski narod, veliki broj stanovništa je dao svoj život tokom
borbe za slobodu ne samo turaka nego i u novijoj istoriji, protiv nemaca.
Nemački oficiri su bili zaprepašteni kada su se suočili sa oružanom pobunom
muškaraca ali i žena i sveštenika.
Manastir Moni
Arkadi je pored svoje neobične renesansne arhitekture u kojoj je podignut
postao i simbol otpora. Podignuta je kao katolička crkva za vreme mletačke
dominacije i u njoj je cvetala pismenost i umetnost. Tokom Otomanske imperije
turci su dugo lomili otpor stanovništva ali ga nisu nikada do kraja slomili. U
ovoj crkvi su našli utočište preživeli iz prethodne dugo vođene i krvave borbe.
Kada su videli da im nema spasa 639 žena i dece je zajedno sa 325 muškaraca
odlučilo da digne i vazduh sebe barutanu i arsenal oružja koji je bio u crkvi.
Na taj dan, 7. novembar dolaze krićani iz svih krajeva ostrva da daju pomen
palim žrtvama.
Drugi sličan događaj
se desio u Melidoni pećini koja se nalazi blizu Retimna. Pokret otpora je sa
meštanima okolnih sela krenuo u pećinu da se zaštiti od turske vojske. Husein
paša im je dao rok za predaju ali su oni odbili. Kada je krenuo sa vojskom na
pećinu 24 njegova vojnika su poginula. U besu je odlučio da zapali ulaz u
pećinu pa su se svih 370 ljudi ugušili. Danas je u pećini spomenik palim
žrtvama.
Krit je u osnovi
siromašno ostrvo i meštani su od uvek za svaku blagodet koja se inače
podrazumeva umeli da snose veliko odricanje. Kad ih čovek pogleda onako
tamnopute u crnim košuljama izgleda kao da prkose nemaštini, vrelini, životu...
Žene često poslom silaze u grad iz svojih sela odeveni u slikovite narodne
nošnje a muškarci mnogo podsećaju na crnogorce iz pasivnih krajeva. Nije
retkost da se gore u selu ponekad i zapuca. Vole da šenluče.
Da crkve na Kritu
mogu da se nađu na nemogućim mestima potvrđuje i Sveta Sofija koja se nalazi u
pećini na 400 metara nadmorske visine. Otići do nje i zapaliti sveću je več
samo po sebi čin posvećenja.
Нема коментара:
Постави коментар