Lefkada kroz vekove

Lefkada je ostrvo u Jonskom moru koje je povezano sa kopnom sistemom pontonskih mostova od kojih je jedan njegov elemenat pokretan pa se na svakih sat vremena drumski saobraćaj zaustavlja da bi se pokretni deo mosta zarotirao i propustio brodove koji čekaju na prolaz. Izgradnjom savremenog auto puta Egnatia Odos koji povezuje Egejsku i Jonsku obalu, značajno je skraćeno vreme putovanja, što je doprinelo da Lefkada postane interesantnija destinacija za naše turiste.

Svetionik na rtu Lefkatas (Doukato)

Od sedam Jonskih ostrva, Lefkada je četvrta po veličini i nalazi se između Krfa i Kefalonije. Između Ostrva i kopna je arhipelag ostrva od kojih je najveći Meganisi, zatim sledi Kalamos i još 22 manja ostrva. Ime je dobila po rtu Lefkatas (Doukato) na samom jugu ostrva koji se u antičko vreme nazivao Lefkas petra što znači Beli kamen. Tu je u davno prošlo vreme bio Apolonov hram. Verovalo se da se skokom sa 30 metara visoke litice telo oslobađa greha. Po predanju sa litice tog rta je zbog neuzvraćene ljubavi skočila u smrt pesnikinja Safo (630. do 570. godine pre nove ere).

Pesnikinja Safo (Sappho)

Na tom mestu je danas svetionik sa koga je zalazak sunca posebno spektakularan. Danas se veruje da će mladi parovi koji odavde posmatraju zalazak sunca imati čvrstu i jaku vezu.

Crkva Agia Kiriaki iznad koje je sahranjen
nemaöki arheolog Villijem Derpfeld

O istoriji ostrva govore pronađene iskopine grobnica koje potiču iz paleolita. Istraživanja koje je  nemački arhitekta i arheolog Viljem Dorpfeld, u potrazi za drevnom Itakom i Odisejevom palatom, vršio u okolini Nidrija otkrila su ostatke rano helensitičkih ostataka. On je zavoleo Lefkadu i po poslednjoj želji sahranjen je 25.aprila 1940. godine na vrhu poluostrva Vilhos, iznad crkve Agia Kiriaki. Od ostataka praistorijskog grada Nirikosa koji je na 2 kilometara istočno od Lefkasa, u oblasti Kaligioni gotovo da nije ostalo ništa, osim jednog dela bedema koji je okruživao naselje.

Od VII veka pre nove ere postaje kolonija Korinćana. Tokom 480. i 479. godine pre nove ere Lefkađani učestvuju u bitci kod Salamine i Plateje kao deo udružene flote grčkih provincija protiv brojčano nadmoćnije persijske flote u kojoj grci odnose pobedu. Od 431. do 404. godine pre nove ere pod komandom Sparte učestvuju u Peloponeskim ratovima koji se završava kapitulacijom Atine. Filip Makedonski zauzima Lefkadu 338. godine pre nove ere, da bi je 197. godine pre nove ere, posle teške borbe okupirali Rimljani. U periodu Rimske dominacije pojačane su zidine kastra i izgrađen kameni most koji je spojio ostrvo sa kopnom.

Tvrđava (Kastro) Agia Mavra

Ostrvo je 1204. godine pripojeno Epirskoj Despotiji. 90 godina kasnije Nikifor I udaje svoju ćerku Mariju za francuskog grofa Joana od  Orsinija dajući joj u miraz Lefkadu. Grof je sagradio jezgro tvrđave-Kastro koja i danas dominira pogledom pri ulazu na ostrvo. U tvrđavi je bila prestonica ostrva Agia Mavra.
Od 1362. godine, ostrvom vlada porodica Toki iz Firence, da bi sve do 1797. godine kada na ostrvodolaze Francuzi, smenjivale mletačka i otomanska imperija.
Od 1798. do 1807. godine ostrvom vladaju Rusko-turske snage a 1802. godine se proglašava država Eptanisa pod njihovom upravom. Od 1807. godine Napoleon zauzima ostrvo da bi Lefkadu 1810. godine Britanci priključili državi Sedam Jonskih ostrva. Pripajanje ostrva Grčkoj je izvršeno 1864. godine.