hotelagent.rs: Znamenitosti grada Krfa

Spianada

Obilazak grada Krfa počinje od Spianade (1), velikog otvorenog prostora koji se pruža između grada i stare tvrđave. Prvobitan razlog zašto se na ovom mestu nije gradilo bila je potreba da se obezbedi slobodan prostor za odbranu ratnika od neprijatelja. Istovremeno mesto je korišćeno i za vojne parade. Danas je južni deo Spianade pretvoren u prelep park sa binom za orkestre, mnogobrojnim statuama i senovitim stazama. Južni deo je istovremeno parking mesto i teren za kriket. Kriket i pivo od đumbira su neke od malih navika preostalih još od vremena engleske okupacije. Francuzi su međutim bili prvi koji su se dosetili sa zasade drveće u Spianadi. Zgrade oko Spianade su različitog porekla: mletačkog, francuskog, engleskog i grčkog, ali obrazuju harmoničnu celinu jako prijatnu za oko.

Liston

Zgrada koja se nalazi na zapadnoj strani Spianade je ponos grada. Prolaz sa svodovima prepun kafanama i restoranima je čuveni Liston (2), podignut tokom kratkog perioda druge francuske uprave ostrvom (1807-1812. godine) po projektu inženjera Lesepsa (projektovao je Suecki kanal), po ugledu na parisku ulicu Rivoli. Kafane u Listonu su centar društvenog života grada. Stalna vreva i kretanje ovde su pristutni tokom cele godine. Na najjužnijem delu Spianade nailazimo na ruševine jedne zgrade. Na tom mestu je bila smeštena Jonska akademija, prvi univerzitet u Grčkoj, koji je doprineo razvoju Krfa u najznačajniji kulturni centar Grčke. Zgrada je uništena u bombardovanju 1943. godine a univerzitet je premešten u Atinu.

Palata Svetog Mihaila i Georgija-Muzej azijske umetnosti

Palata Sv. Mihaila i Georgija

Palata Svetog Mihaila i Georgija (3) zauzima celu severnu stranu Spianade. Ova velelepna neoklasična građevina sa redom dorskih stubova u pročelju izgrađena je od porolita, vrste kamena prenesenog sa Malte. Zgradu je projektovao pukovnik Džordž Vitmor 1819. godine. U periodu is 1846-1913. godine palatu je koristila grčka kraljevska porodica kao letnju rezidenciju. Danas je u palati smešten muzej azijske umetnosti, istorijski arhiv i poreska uprava. Na gornjem delu palate nalazi se reljef koji oslikava sedam Jonskih ostrva, dok je Krf predstavljen kao brod. Impresivnu glavnu dvoranu u prizemlju krase dva reda jonskih stubova, kao i scene iz Odiseja. U dnu se nalazi raskošno stepenište podeljeno po sredini na dva dela koja vode ka hodniku prvog sprata ukrašenog korintskim stubovima. Nasuprot stepeništ nalaze se tri glavne sale palate-okrugla centralna sala je plesna dvorana, levo je kraljevska sala a desno je sala za sastanke. U ovim prostorijama je održan samit Evropske unije 1994. godine.

Stara tvrđava

Na najistočnijem delu poluostrva je utvrđeno brdo uz koje je tokom vekova izgrađen grad. Ulaz u staru tvrđavu (4) ili Fortecu je nasuprot Listona. Osim zadivljujuće arhitekture, tvrđavu vredi posetiti i zbog prelepog pogleda koji se sa nje pruža. Sa severne strane akropolja napravljeno je malo pristanište dok se nešto severnije nalazi prirodan zaliv koji se takođe koristio kao pristanište. Vizantinci su prvi započeli radove na utvrđenju početkom VIII veka, kada je podignut jedan zid sa kopnene strane i izgrađen prvi vodovod. Do XVI veka nije bilo značajnijih radova. Za vreme mletačke okupacije je pretila opasnost od najezde turaka pa je ceo grad utvrđen. Tada je izgrađeno više bedema i veličanstvena zapadna kapija a linija vodovoda je proširena na veći deo grada. Otvorena je nova odbrambena linija pravljenjem još jednog kanala pod spoljašnjim zidinama a spoljašne strane zidina su uglačane kako bi se sprečilo uspinjanje neprijateljske vojske.

Crkva Svetog Georgija

Ostaci utvrđenja koje i danas vidimo, delo su Mletaka u XVI veku.
Ispred tvrđave se nalazi spomenik vojskovođi Šulenburgu koji je branio Krf od turskih napada. Sistemom podzemnih prolaza se stiže do severnog bedema tvrđave koji se nalazi iznad malog pristaništa Mandraki. Ostrvo koje se vidi u dubini se zove Vido. Pre francuske uprave na ostrvu se niko nije dosetio da ga utvrdi. Englezi su uništili njegove bedeme i zidine. U tvrđavi se nalazi crkvica Svetog Georgija sa arhitekturom klasične grčke koju su podigli englezi 1840. godine.

Mitropolija

Mitropolija (5) ili Bogorodica Spiliotisa nalazi se jugozapadno od starog pristaništa. Crkva je podignuta 1577. godine. Unutar nje se nalaze neke interesantne ikone Jonske škole ali i starije vizantijske ikone kao što je ikona Bogorodice iz XV veka. U ovoj crkvi se čuvaju mošti Svete Teodore Avgustas.

Nova tvrđava

Sa uzvišenja iznad starog pristaništa je najbolji pogled na Novu tvrđavu (6) (Fortezza Nuova). U njoj je smeštena zgrada Ratne mornarice. Tvrđava je izgrađena 1570. godine kada je izvršena generalna fortifikacija grada. Projektant je bio Francisko Viteli koji je zbog izgradnje tvrđave dao nalog da se poruši oko 2000 kuća, nekoliko crkava kao i Porta Reale, jednu od najlepših kapija grada. Na zahtev velikih sila, pre nego što je došlo do ujedninjenja sedam Jonskih ostrva, porušen je veći deo nove tvrđave, a dodatno je bomardovan tokom II Svetskog rata. Ulazu u tvrđavu je ukrašen kamenim lavom Svetog Marka.

Crkva Svetog Spiridona

Od ulice Nikiforu Theotaki koja kreće od sredine Listona, napuštamo Spianadu. Svodovi ulice koji nose naziv „voltes“ su vrlo karakteristični i korišćeni su radi uštede gradskog prostora ali u isto vreme štite pešake od sunca i kiše. U nekim od najužih ulica gornji spratovi se skoro dodiruju fasade zgrada sa suprtone strane ulice, dok na ulici ima dovoljno mesta za prolaznike.

Sa desne strane ulice se pojavljuje trg sa crkvom Svetog Spiridona (7) koja je najpoznatiji verski spomenik grada. Sveti Spiridon je bio episkop Kipra koji je učestvovao na prvom Ekumenskom saboru u Nikeji 325. godine. Nakon njegove smrti, posmrtni ostaci se čuvaju u Carigradu, sve do invazije turaka i pada vizantijske prestonice kada se mošti sakrivaju da bi ih 1849. godine grčke izbeglice prenele na Krf. Predanje kaže da je on spasio ostrvo od najezde kuge 1553. godine i od kolere 1630. i 1673. godine. Od turske okupacije je po predanju 1716. godine spasao žitelje Krfa tako što se pojavio u kaluđerskoj odori sa krstom u jednoj i sa upaljenom svećom u drugoj ruci na šta su se turski vojnici razbežali. Jedino na Krfu se njemu u čast održava svečanost 12. decembra. Muško ime Spiridon je najčešće među žiteljima ostrva.

Prvobitna crkva se nalazila u oblasti Saroko (San Roko) ali je zbog podizanja tvrđave srušena. Današnja crkva je podignuta 1590. godine. Tavanica je podeljena na 17 delova sa ramovima oivičenim zlatnim koncem. Posmrtni ostaci Svetog Spiridona se čuvaju u srebrnom kovčegu iz XIX veka sa desne strane mermernog oltara. Izradu fresaka na tavanici je zapčeo Panajotas Doksaros koji je studirao u Rimu i Veneciji i bio veliki obožavalac Tintoreta, Ticijana i Veroneza. Bio je osnivač Jonske škole u oslikavanju fresaka dominantne na svim Jonskim ostrvima. Originane freske su uništene vlagom i sredinom XIX veka zamenjene su kopijama. U ostalim delovima Grčke su freske rađene po vizantisjkom modelu dok su Jonska ostrva ostala privržena stilu pod uticajem italijanske umetnosti XVII veka. Crkve su dugačke i niske sa visokim zvonicima. Tako i zvonik Svetog Spiridona ima dosta sličnosti sa grčkom crkvom Svetog Georgija u Veneciji koja je podignuta u isto vreme.

Kampielo

Kampielo (8) je najstariji kvart Starog grada koja se nalazi sa severne strane, iza crkve Svetog Spiridona. Kvart je prepoznatljiv po uskim ulicama, visokim zgradama i malim slikovitim trgovima. Mali trgovi, napuštene crkve i veš koji se razapet između dve zgrade suši na vrelom letnjem suncu daju jedinstveni šarm ovom delu grada.

Opština

Ulicom Mihail Teotoki stižemo do ulice Evgeniu Vulgareos koja počinje od južnog dela Listona. Sa leve strane, na ulazu u ulicu vidimo zgradu opštine (9) koja je nekada bila centar okupljanja krfskih aristokrata „Loggia Nobili“. Njena izgradnja počinje 1663. godine i traje sledećih 30 godina. Bista Frančeska Morosina, mletačkog komandanta, se nalazi na južnom delu fasade. Od 1720. godine, zgrada postaje pozorište, sve do početka XX veka kada su pozorište i opera dobili posebnu zgradu srušenu u bombardovanju tokom II svetskog rata, a ova zgrada postaje opština. Ispred zgrade se nalazi katolička katedrala Svetog Jakova (10) (1665. godina) i sedište katoličkog nadbiskupa iz XVII veka koja kasnije postaje sud a danas je zgrada Banke Grčke (11).

Novi grad - Trg Saroko (San Roko)

Nakon Opštine skrećemo ka ulici Vulgareos gde posle malog trga počinje ulica G. Tetoki, glavna trgovačka ulica koja vodi do trga Saroko (12). Sa leve strane se nalazi novo Narodno pozorište (13) a iza njega zgrada Prefekture i Pošte (14). Središte i početak novog dela grada je trg Saroko gde se nalazi i početna autobuska stanica prigradske linije. Ot trga se može krenuti levo ka bulevaru Aleksandros, ulici sa alejom drveća i nizom raskošnih kuća gde se nalazi Arheološki muzej i koja vodi do bulevara uz Garicas zaliv.

Menekratisov spomenik

Manekratisov spomenik

Na kraju ulice Aleksandros je podignut Obelisk (15) u čast Sir Hauarda Daglasa, slavnog istoričara i komandanta Jonskih ostrva u periodu 1835-1840. godine. Iza Obeliska, u dvorištu policije je Menekratisov spomenik (16). U oblasti oko spomenika se nalazilo drevno groblje. Spomenik je podignut za uspomenu na čoveka koji se udavio u moru i tako nije mogao da bude sahranjen na groblju. Natpis na gornjem delu kružnog spomenika koji datira iz VI veka pre nove ere je napisan na vrlo arhaičnom jeziku koji se čita sa desna na levo. Natpis govori da je Menekratis bio konzul Krfa u mestu svog rođenja Ianthia, u blizini Galaksidia. Ovaj spomenik je pronađen 1843. godine i veruje se da je na njegovom vrhu bio kameni lav koji je danas izložen u Arheološkom muzeju (17).

Izlaskom na ulicu Dimokratias koja prati obalu zaliva Garicas, pruža se predivan pogled na tvrđavu. Južni deo zaliva nosi naziv Anemoilos i nakon njega započinje poluostrvo Kanoni.

Poluostrvo Kanoni

Idući do kraja zaliva Garica (18), sa naše desne strane ostavljamo put koji vodi do aerodroma (19) do koga ima 3km. Sa leve strane je put kojim se posle obilaska poluostrva vraćamo ka gradu. Na ovom poluostrvu se nekada nalazio stari Krf od koga je kroz burne vekove ostalo vrlo malo. U to vreme je zaliv Garica na svojoj zapadnoj strani bio znatno duži i vodio je sve do Alkinojevog pristaništa (20), jednog od dva pristaništa grada. Tako se drevni grad, osnovan u VIII veku pre nove ere, nalazio na poluostrvu između dve luke: Alkinojevog pristaništa i pristaništa Iliakis, koje se nalazilo u slanom jezeru Halikiopulu (21), u oblasti na kojoj su se stvarali nasip i koja danas pripada aerodromu.

Alkinojevo pristanište imalo je uzak ulaz sa dve kule. Nastavljamo penjući se uzbrdo. Severnu stranu poluostrva štitile su zidine koje su kretale od kraja Alkinojevog pristaništa i čiji deo se i danas može videti u blizini sadašnjeg groblja (22) i manastira Sveti Teodori (23). Ovaj deo zidina je sačuvan samo zato što je na tom mestu izgrađena vizantijska kapela. Sastoji se od kule visine 6 metara, koju lokalno stanovništvo naziva Kula Neranziha (24). U blizini ove oblasti nalaze se ostaci Artemidinog hrama (25), antičke građevine podignute oko 590. godine pre nove ere sa 17 stubova po dužini i 8 po širini. Na ovom arheološkom nalazištu je pronađena zapadna metopa koja se danas nalazi u Arheološkom muzeju, kao i ogroman žrtvenik koji nam daje prestavu o nekadašnjoj stvarnoj veličini ovog hrama. Hram je pronađen u vreme fortifikacije koju su sproveli Francuzi 1812. godine, kada su pronađeni i delovi starog vodovoda.

Kanoni

Ostrva Vlaherna i Pontikonisi

Kada prođemo pored kuća na obroncima brda koje se zove Analipsis (26), put se nastavlja i stiže do trga sa koga se pruža predivan pogled, koji je jedan od znakova prepoznavanja ostrva Krfa. Nalazimo se na Kanoniju (27). Kanoni se nalazi iznad malog trga na kome su Francuzi 1789. godine postavili arteljeriju. Ovo mesto je jedno od najlepših na ostrvu koje ostavlja utisak na svakog posetioca.

Bogorodica Vlaherna

Prizor upotpunjuju dva mala ostrva sa leve strane. Manastir najbližeg ostrva do koga se može doći preko uskog prelaza je posvećen Bogorodici (28), dok je manastir na Pontinikosiju (29) posvećen Svedržitelju Isusu Hristu. Ostavljamo Kanoni i vraćamo se na Krf prolazeći kroz turističku oblast, vrlo posećenu tokom leta. Skrećemo putem na desno, koji vodi do vrha brda Analipsis (26). Najveći deo ovog brda, na kome se nalazio Akropolj starog Krfa, zauzima oblast Mon Repo (30).

Palata Mon Repo

U centru oblasti se uzdiže palata izgrađena 1824. godine za Sir Frederika Adama, koji kasnije prelazi u ruke grčke kraljevske porodice. Tu se 1921. godine rodio grof od Edinburga. Prekoputa ulaza u Mon Repo se nalaze ruševine ranohrišćanskog hrama Svete Kerkire odnosno bazilike Starog grada, podignute pre 450. godine nove ere koristeći materijal sa antičkih građevina. Od tada hram je mnogo puta rušen i iznova građen. Poslednje razaranje je posledica bombardovanje 1940. godine.

Delovi mozaika sa poda hrama, kao i neki drugi njegovi delovi, nalaze se u Vizantijskom muzeju. Najveći deo ostataka starog Krfa se nalazi u oblasti Mon Repo. U ove ruševine se uključuje i najveći hram grada podignut u dosrkom stilu, koji je renoviran u IV veku pre nove ere i najverovatnije je bio posvećen boginji Heri. Istoričar Tukidid spominje taj hram u svojim spisima.

Hram Kardikiu

Ako nastavimo da se penjemo ka vrhu brda, možemo posetiti Hram Kardakiu (31), takođe izgrađen u dorskom stilu, od koga je danas sačuvan jako mali deo. Hram je bio posvećen bogu Apolonu i otkriven je 1822. godine slučajno, u potrazi za novim izvorom vode jer je dotadašnji izvor Kardakiu naprasno presušio. U povratku se spuštamo do južnog dela zaliva Garice.

Ranohrišćanska bazilika
Sveti Joason i Sosipater

Ovde se nalazi crkva Svetog Jasona i Sosipatera (32), jedan od najlepših vizantijskih hramova na Krfu, kao i jedan od retkih građevina koja je sačuvana do današnjih dana. Smatra se da su sveci kojima je crkva posvećena doneli hrišćanstvo na ostrvo. Oni su bili učenici apostola Pavla. Ako sudimo po freskama Svetog Artemija na istočnom zidu, crkva najverovatnije potiče iz I veka nove ere. U okviru crkve su tri stara stuba isklesana od tri različite vrste kamena. Ikone dvojce svetaca su delo ikonopisca Emanuila Tzane, jednog od glavnih predstavnika Kritske škole s' kraja XVI veka.

Ovo je samo deo eksponata izloženih u Arheološkom muzeju grada Krfa.