Krf kroz vekove

Prvi tragovi naselja na Krfu
Arheološki nalazi iz pećine na brdu Sveti Mateja potvrđuju da je ostrvo bilo naseljeno još u paleolitu. U mestu Sidari, na severu ostrva pronađeni su ostaci neolitekog naselja a u mestima Afioni i Ermononesu tragovi naselja iz bronzanog doba.

Feačani na Krfu
Na Šeriji, ostrvu na kome se mitski Feačani vođeni kraljem Nafsitoosom naseljavaju nakon dolaska iz zemlje Kiklopa, razvila se, sudeći po Homeru iznenađujuće napredna civilizacija sa brodovima koji su plovili sami, bez posade, čitajući misli putnika. Ova civilizacija je bila kulturno veoma razvijena. Apolon sa Rodosa navodi u Argonautici da je Šerija bila stanica Jasona i Argonauta prilikom njihovog povratka sa Argonautske potrage za zlatnim runom i Medejom.

Imena za ostrvo  i grad
Ime Šerija je po predanju nastalo kada je boginja Demetra molima Posejdona da zaustavi mulj („shin“) reke Aheron na kontinentalnom delu koji je nasuprot ostrva kako se ostrvo ne bi spojilo sa obalom Epira.
Kasnije, zahvaljujući antičkom mitu, ostrvo nosi naziv Kerkira koji je među grcima i danas u upotrebi. Ime potiče od imena kćeri rečnog boga Asopa u koju se zaljubio bog mora Posejdon. On je doveo Kerkiru na ostrvo i nazvao ostrvo po njoj. Iz njihove ljubavi je rođen sin Feakas, praotac Feačana.
U vizantijsko vreme je preovladao naziv Korifo koje potiče iz reči dvobrdno (na grčkom dikorfo) a odnosi se na Akropolj koji se nalazio ispred današnjeg grada. Od imena Korifo se gradi latinsko ime Corfou ili Corfu, kako stranci danas nazivaju grad ali i celo ostrvo.

Odisej na Krfu

Nausikaja i Odisej

U homerovoj Odiseji, Šerija se opisuje kao lepo i bogato ostrvo  Feačana na kome je vladao kralj Alkinoj. Njegova kći Nausikaja na obali pronalazi malaksalog Odiseja nakon što je Posejdon njegov brod pretvorio u stenu. Zajedno odlaze u palatu gde su ga očarale građevine, pristanište i prelepi grad. Odiseju u čast je organizovana svečanost kao znak gostoprimstva i ukazanog uvažavanja. Odisej je možda i pomislio da oženi Nausikaju ali je nostalgija za rodnom Itakom sve jača. Slušajući pesmu jednog pevača koja govori o Trojanskom ratu, dobija brod na poklon od kralja i odlazi za Itaku.

Pontikonisi

Ostrvo Pontikonisi poznatije kao Mišje ostrvo je po predanju okamenjeni Odisejev brod. Zanimljivo je predanje da je na ostrvcu Otoni, na severozapadu ostrva, pećina u kojoj je nimfa Kalipsa pružila utočište Odiseju tokom 7 godina njegovog boravka, nudeći mu besmrtnost ako ostane sa njom.

Grci na Krfu
Grci prvi put naseljavaju ostrvo u periodu od 775-750. godine pre nove ere, kada se doseljavaju stanovnici sa Evije u trenutku kada su na ostrvu živeli Iliri. Oko 734. godine pre nove ere na poluostrvu kanoni dolaze Korinćani sa osvajačem Hersikratisem. Započinje period blagostanja i opšteg napretka.

Rivalitet Krfa i Korinta
Vremenom između Korinta i Krfa dolazi do rivaliteta koji eskalira pomorskom bitkom 644. godine pre nove ere. To je najstarija poznata pomorska bitka u staroj Grčkoj. Tokom Midijskih ratova Krf je smatran drugom po snazi pomorskom silom Grčke. Oko 475. godine pre nove ere u krfskom naselju Epidamnos dolazi do građanskog rata. Suprotstavljajući se pristalicama oligarhije, republikanci traže podršku svog najvećeg grada, međutim stanovnici grada Kfa ostaju neutralni. U takvim okolnostima žitelji Epidamnosa se obraćaju Korintu za pomoć na šta korinćani sa zadovoljstvom šalju svoju stražu koja treba da pruži podršku republikancima. Na odbijeni zahtev grada Krfa da republikanci ukloni korintsku stražu, Epidamnos biva opkoljen. To je Korintu bio odličan povod da pokrene svoju mornaricu ka ostrvu Krfu gde započinje pomorska bitka kod Aktija. Iz borbe krfljani izlaze kao pobednici a korinćani nešto kasnije šalju novu flotu. Tada interveniše Atina sa svojih 10 brodova i ta odluka Atine je uvod u Peloponeski rat u kome su se krfljani stavili na stranu Atine. U tim ratovima je poginulo na hiljade ratnika a ostrvo je pretrpelo veliku štetu. Novi vladar Krfa bio je Piros koji je primorao stanovnike ostrva da krenu u pohod na Siciliju. Nakon Pirosovog poraza, Krfom je opet zavladao duži period mira i blagostanja.

Rimljani na Krfu
Zbog svog geostrateškog položaja ostrvo je bilo na meti Ilira i pirata iz svih krajeva Sredozmenog mora koji su upadali i pljačkali ostrvo. Ilirska kraljica Teuta je opkolila ostrvo i nakog duže opsade krfljani su se predali 229. godine pre nove ere. Kao svoje spasitelje, ostrvljani su prepoznali rimljane i potražili su zaštitu od njih. Flota Ipata Foulviosa je oslobodila ostrvo i dala mu potpunu autonomiju.

Vizantija i Krf
U vizantijsko vreme Krf je tavorio i nije uspevao da povrati svoju staru slavu. Za dolazak hrišćanstva na ostrvo u I veku nove ere su zaslužni apostoli Jason i Sosipater koji se od tog doba vrlo poštuju na ostrvu. U VI veku je Justinijanov vosjkovođa Velisarije organizovao niz ekspedicija protiv Vandala iz Afrike i Gota iz Italije koji su pljačkali ostrvo. Početkom XI veka Normani dolaze na ostrvo u želji da Krf pretvore u vojnu bazu za svoje dalje prodiranje na istok. Krfljani uz pomoć Vizantije i mletačke mornarice pružaju otpor ali bez uspeha. 1147. godine vizantijski car Manuil Komnin sa svojim saveznikom Venecijom opkoljava krf i preuzima ostrvo od Normana. Za vreme IV krstaškog rata kroz ostrvo prelazi velika vojna sila koja ostrvu nanosi neprocenljivu štetu.

Mleci na Krfu
Nakon podele grčkih zemalja po franačkom preuzimanju Carigrada 1204. godine, Krf ostaje u rukama Mletaka koji su započeli reorganizaciju ostrva. U dva navrata grci iz Epira uspevaju da oslobode ostrvo od mletaka da bi 1386. godine Mlečani zagospodarili ostrvom i vladali njime više od IV veka. Stanovništvo je podeljeno na tri grupe po modelu aristokratske vladavine tadašnje Venecije: plemstvo (Nobili), građani (Civili) i stanovnici opštine (Popolari). Sveštenici vode računa o obrazovanju naroda u okviru manastira, dok je bogatiji sloj stanovništva dobio mogućnost visokog obrazovanja na univerzitetima širom Italije. Značajan uticaj na kasnije formiranje krfske privrede je imao uzgoj maslina koji na ostrvu nameću Mlečani uvođenjem strogih zakona i pravila želeći da obezbede dovoljno ulja za Veneciju, što je za posledicu imalo zanemarivanje skoro svih ostalih kultura.

Frncuzi na Krfu

Poluostrvo Kanoni

Nakon poraza mletačke republike od strane Napoleona, 1797. godine Krf osvaja vojskovođa Zantili a vladavina francuza se proteže na sva Jonska ostrva. Na gradskom trgu su francuski republikanci spalili Libro d’ Oro, Zlatnu knjigu sa spiskom svih Nobila na ostrvu. Na poluostrvu Kanoni postavljaju topove kao odbranu od turske vojske. Krfljani sa nadom očekuju da će Napoleon osloboditi Grke od Turaka. Velikim silama (Rusija, Engleska i Turska) nije u interesu da Francuska drži Jonska ostrva pod svojom upravom.

7 Jonskih ostrva

Turska i ruska mornarica proteruju francuze i 1800. godine stvaraju „Pokrajinu od sedam ostrva“ (Heptanesa na grčkom) koju priznaju sve evropske sile. U tom periodu na ostrvu se otvaraju škole, štampaju se prvi Mustoksidisovi radovi o istoriji Krfa i otvara se narodna biblioteka. Samo 8 godina kasnije, nakon Tilcitskog ugovora započinje novi period francuske vladavine nad ostrvom. Francuzi unapređuju ekonomski i socijalni život krfljana, a akcenat stavljaju na obrazovanje i povratak grčkog jezika koji je sputavan za vreme mlečana.

Englezi na Krfu

Ser Tomas Majtland

Kada je napoleonov uticaj počeo da opada, Engleska, Rusija i Pruska 1815. godine proglašavaju Državu Jonskih ostrva kao slobodnu i nezavisnu država pod ekskluzivnom zaštitom Engleza. Prvi guverner Krfa je bio Ser Tomas Majtlad čija je uprava bila vrlo represivna. Učestali protesti žitelja su postali povod za stvaranje tajnih patriotskih osganizacija čija se aktivnost pojačala u vreme Grčke revolucije 1821. godine. Ipak, za vreme engleske uprave na ostrvu je uspostavljena kvalitetna zdravstvena zaštita, razvija se obrazovanje, ostrvo ekonomski jača, osnovana je Jonska akademija kao prvi grčki univerzitet a grčki jezik je po prvi put postao zvanični jezik ostrva. U vreme engleskog protektorata je izgrađena celokupna saobraćajna mreža ostrva i vodovod za snabdevanje grada. Geografski položaj između Italije i i stočnog Mediterana doprineo je da ostrvo postane značajan trgovački centar. Tome u prilog ide činjenica da je ostrvo bilo oslobođeno poreza. Poslednji guverner ostrva je bio Ser Henri Storz koji je upravljao ostrvom do 1864. Te godine su velike sile potpisale ugovor po kome englezi više nemaju pravo uprave nad ostrvom a grčka zastava se vije na tvrđavi grada Krfa.

Ujedinjenje sa Grčkom
Nakon ujedinjenja sa Grčkom ostrvo je dosta doprinelo političkom životu zemlje, ali je u konkurenciji sa Atinom i Solunom izgubila dosta na značaju.
Veliki svetski ratovi ostavili su značajne posledice na ostrvu a vrhunac je bio bombardovanje i paljenje ostrva u II Svetskom ratu. Čitavi arhitektonski i istorijski spomenici od neprocenljive vrednosti pretvorene su u ruševine.